Scroll Top

Ο ποιητής οφείλει να αναδημιουργεί το όραμα – Της Φροσούλας Κολοσιάτου

 Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η θέση του ποιητή στην κοινωνία;

Η θέση της ποίησης σε μια κοινωνία είναι ένα βαρόμετρο περισσότερο για την κοινωνία παρά για την ποίηση, δηλαδή σε χαλεπούς και μικρόψυχους καιρούς, η ποίηση χαμηλώνει και φεύγει από το προσκήνιο, ενώ όταν η κοινωνία αγωνίζεται και φτάνει σε υψηλούς βαθμούς συνειδητοποίησης, τότε κι η ποίηση παίρνει τh θέση που της αρμόζει, σαν οδηγός του ανθρώπου.
Στις μέρες μας, παρόλο που οι ποιητές είναι περισσότεροι από ποτέ, δείχνουν να ανήκουν σε μια κλειστή κοινότητα και παρόλες τις προσπάθειες να γίνει η ποίηση μια πόρτα ανοιχτή και να φτάσει στο ευρύ κοινό, δείχνει να μην αγγίζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Στη σημερινή εποχή, λοιπόν, που η ποίηση δεν είναι προτεραιότητα, ο ποιητής οφείλει να αναδημιουργεί το όραμα, να δίνει τη μάχη για τη ζωή και την ελπίδα για τις μέρες που θα έρθουν. Όπως λέει ο Αντόρνο: «σε χαλεπούς καιρούς η ελπίδα είναι η ανάσα που αναπνέουμε».

Σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή του κορονοϊού, έχει ιδιαίτερο ρόλο η ποίηση;


Η ποίηση είναι μια δημιουργία που θέλει να αναδείξει συναισθήματα, να αφυπνίσει, να προκαλέσει. Αντλεί από το όνειρο, οξύνει την ευαισθησία και πλαταίνει τη συνείδηση. Είναι ένας ευαίσθητος δέκτης κι ένας ευαίσθητος πομπός, ενώ ο ρόλος της είναι υπαινικτικός. Υπάρχει, δε, μια ανατροφοδότηση μεταξύ ποίησης και καταστάσεων. Σίγουρα δεν μπορεί να λύσει τα όποια προβλήματα, αλλά παρακινεί τον άνθρωπο σε γόνιμη σκέψη, βοηθώντας τον να εκφράσει τις ανάγκες και τις ανησυχίες του. Αυτές τις ημέρες του εγκλεισμού, με τις πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε, όπου βεβαιότητες και αντοχές καταρρέουν σε στιγμές που σκορπίζουν παντού την αγωνία και τον φόβο, η φύση της ποίησης είναι λυτρωτική και έρχεται να προσφέρει παρηγοριά και θάρρος. Είναι ένα είδος ψυχαγωγίας (αγωγή της ψυχής), ένα αντίδοτο στον φόβο του θανάτου.

* Η Φροσούλα Κολοσιάτου γεννήθηκε στην Κύπρο το 1954. Από το 1974 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση. Έχει κυκλοφορήσει εννιά ποιητικές συλλογές. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου για το έργο της «Όταν φεύγουν τα φλαμνίγκος» (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2005).