Είναι εκείνα τα πρωινά που νοιώθεις στο πρόσωπο τον παγωμένο αέρα καθώς τα κουπιά λάμνουν στο νερό για να περάσει η βάρκα απέναντι. Ποιος είναι ο επιβάτης κάθε φορά και ποιος είναι αυτός που θρηνεί στην αποβάθρα για τον τρανό που έχει στη βάρκα αποσκευές και μέρες με ελευθερία γέννας, είναι της βιωτής παιχνίδια. Καθώς απομακρύνεται η βάρκα τα χρώματα της μνήμης αλλάζουν. Ο ορίζοντας της πλεύσης ορίζει πλέον το όριο των απ’ εδώ που στο δικό τους χρόνο θα γίνουν απ’ εκεί. Είναι και κείνο το νόμισμα που όταν έρθει η ώρα του, μένει μόνο του στο χέρι του επιβάτη για να πληρωθούν τα ναύλα. Είναι και εκείνος ο βαρκάρης που χωρίς πρόσωπο στέκεται στην πλώρη με την πλάτη θεόρατη να κρύβεται στην ομίχλη.
Ο Θανάσης ήταν φίλος μου, ήταν από αυτούς που η ζωή μου ξάκρισε στους σημαντικούς, ήταν ο συνοδοιπόρος της αγαπημένης μου φίλης, έτη πολλά τώρα, Τζίνας Καλογήρου. Ο Θανάσης Νάκας ήταν ο γητευτής των λέξεων που τις δάμαζε γνωρίζοντας με ακρίβεια την αιωνιότητα της ύπαρξής τους. Ο Ομότιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ Θανάσης Νάκας, ήταν στυλοβάτης του Culture Book που δημιουργήσαμε με αγάπη για την Τέχνη του Λόγου, ο Θανάσης μας ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του Είναι και οι ώρες της πτώσης της Τροίας που ψάχνεις τις λέξεις που τόσο πόνεσες για να περιγράψεις το ταξίδι. Είναι όμως και η δική τους μελωδία που σου κρατούν το ίσο στο μοιρολόι για τον αγαπημένο σου φίλο.
Τζίνα, Μελίνα, Μιράντα σας κάνω μια ζεστή αγκαλιά και σας λέω κουράγιο για τον σύζυγο και τον πατέρα σας που αποχαιρετάμε όλοι οι δικοί του πλέον στην αποβάθρα κουνώντας μαντίλι σε έναν ΆΞΙΟ.
Ημερολογιακές γραφές με θρήνο της 3ης Αυγούστου 2021