Ο Κώστας Φασουλάς γεννήθηκε στα Ανώγεια της Κρήτης και είναι στιχουργός. Μέχρι στιγμής έχει υπογράψει πάνω από 200 τραγούδια συνεργαζόμενος με κορυφαίους δημιουργούς και ερμηνευτές.
Ως ραδιοφωνικός παραγωγός, έχει συνεργαστεί με το Δεύτερο και Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ειδικότερα, στην εκπομπή «Εβδομάδες Ελλήνων Ποιητών» στο Τρίτο Πρόγραμμα, ο Κώστας Φασουλάς παρουσίασε με επιτυχία σχεδόν 100 αφιερώματα βασισμένα σε έλληνες ποιητές ενώ στην εκπομπή «Παιχνίδια του Χρόνου», πρόβαλε αληθινές ιστορίες και φώτισε γεγονότα που κρύβονταν πίσω από ιστορικούς ελληνικούς δίσκους.
Κάθε Σαββατοκύριακο μπορούμε να τον απολαύσουμε στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην εκπομπή «Πάμε εκεί που λεν τραγούδια».
Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τη συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Δημήτριος Π. Νάσκος
Απρίλιος 2021
-Αγαπητέ Κώστα, θα ήθελα να μου πεις σε ποια ηλικία έγραψες το πρώτο σου τραγούδι και πως το εμπνεύστηκες.
Δυστυχώς, δε θυμάμαι ούτε την ηλικία ούτε την έμπνευση, Μόνο το τράνταγμα θυμάμαι, το τράνταγμα ενός ονείρου. Το πρώτο μου τραγούδι είναι ακριβώς αυτό. Η έμμετρη και ομοιοκατάληκτη αφήγηση ενός ονείρου.
-Γιατί προτίμησες τον στίχο και όχι την πρόζα; Γιατί διάλεξες ένα είδος γραφής που απευθύνεται περισσότερο στον ακροατή παρά στον αναγνώστη;
Νομίζω ότι η συνθήκη της έκφρασης, δεν είναι προσωπική απόφαση. Είναι η εντολή ενός τρόπου που παραμονεύει στον καθένα μας. Ενός ψυχικού και πνευματικού τρόπου, που προετοιμάζεται μέσα μας. Όταν αυτός κορυφώνεται, απλά σε ενημερώνει. Είναι ο επισκέπτης που σε βρίσκει…
-Έχεις κάποια μέθοδο όταν δημιουργείς; Προτιμάς να σου δίνεται η μελωδία του τραγουδιού ή όλα ξεκινάνε από σένα;
Προτιμώ αναμφίβολα την «αρχαία» εκείνη συνομιλία, όπου ο συνθέτης αντλεί από το κείμενο την όποια μουσική του διάσταση.
-Ταλέντο ή δουλειά; Για να επιτύχει ένας καλλιτέχνης, αρκεί το φυσικό χάρισμα ή απαιτείται κόπος κάτι σαν ωράριο εργασίας;
Το ταλέντο είναι η πρώτη πληροφορία. Δεν είναι η κεντρική είδηση. Είναι φωτογραφία κινηματογραφικής μηχανής μιας χρήσης. Θα πρέπει να «κάψει» κανείς πολλά φιλμ, πολλές μηχανές, μέχρι να φτάσει, αν φτάσει, σε μια ώριμη φωτογράφηση του κόσμου των ιδεών του. Έτσι κι αλλιώς, το τρίποδο όπου στηρίζεται η μηχανή, πάντα θα τρίζει και πάντα θα υπονομεύει τις «λήψεις» του.
-Τα τραγούδια μιλάνε συνήθως για τη ζωή, τον θάνατο, την αγάπη, τον έρωτα, την ειρήνη, τον πόλεμο, τον χρόνο που κυλάει κτλ. Το δικό σου στιχουργικό έργο γύρω από ποιον άξονα περιστρέφεται;
Πιστέψτε με, δεν σημαδεύω ποτέ κανένα άξονα. Ότι με βρίσκει φιλοξενώ. Με την ευχή πάντα να μην ξεγελαστώ με τα «δώρα» του επισκέπτη.
-Ποια είναι η σχέση σου με τη λογοτεχνία; Τι σου αρέσει να διαβάζεις και ποιους;
Εμπιστευόμενος την προσωπική μου συγκίνηση, συχνά θυμίζω ραβδοσκόπο που περιφέρεται σε γνωστά και άγνωστα εδάφη. Έχοντας εξασφαλίσει τα καταφύγια μου, δηλαδή τον λογοτεχνικό κόσμο ανθρώπων που έχω διαβάσει και έχω συγκινηθεί, αναζητώ το καινούργιο ευχάριστο ξάφνιασμα που ευτυχώς δεν λείπει από τις αναζητήσεις μου.
-Σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι; Ανακαλύπτεις ενδιαφέροντα πράγματα όπως τις προηγούμενες δεκαετίες;
Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε χρόνο γόνιμο για το ελληνικό τραγούδι. Δεν είναι μόνο η επανατοποθέτηση του στο νέο καιρό. Είναι που φαίνεται να πειθαρχεί στην ανάγκη μιας επανεκκίνησης, και πιστέψτε, γρήγορα, πολύ γρήγορα, θα μας αιφνιδιάσει ευχάριστα ο καινούργιος του χάρτης. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκω στους ενημερωμένους αισιόδοξους.
-Μετά την κατάρρευση των δισκογραφικών εταιρειών και ζώντας σε μια εποχή όπου ο καθένας μπορεί να βρει στο διαδίκτυο ότι θέλει δωρεάν, πως φαντάζεσαι το μέλλον της μουσικής;
Περίπου όπως και το παρελθόν της… Τι θέλω να πω;. Η τέχνη, η μουσική στην περίπτωση μας, δεν επιδέχεται καμία παραμόρφωση ή αλλοίωση, επειδή αλλάζει το μέσον που τη μεταφέρει. Μας ξεγελούν οι συνθήκες. Είναι σα να λέμε, ότι το λευκό του χιονιού, θα πάρει το μαύρο χρώμα του τραπεζιού που έχει σκεπάσει.