Scroll Top

Συνέντευξη με τον Γιώργο Δίπλα – Του Δημητρίου Π. Νάσκου

Όταν γνωρίζω νέους μουσικοσυνθέτες, χαίρομαι ιδιαίτερα! Στην παρακάτω συνέντευξη θα έχουμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με έναν ταλαντούχο δημιουργό που, κατά τη γνώμη μου, έχει να καταθέσει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα στον χώρο της τέχνης. Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τη θετική του διάθεση αλλά και για τον χρόνο που μου διέθεσε.

Δημήτριος Π. Νάσκος

Μάιος 2022

Αγαπητέ Γιώργο, αν σου ζητούσα να αποκαλύψεις την καλλιτεχνική σου ταυτότητα, τι θα μας έλεγες;

Ας συστηθούμε! Γιώργος Δίπλας το όνομά μου και ζω στην Πάτρα. Σπούδασα ακορντεόν, πιάνο και ανώτερα θεωρητικά. Η μεγάλη σπουδή, όμως, ξεκίνησε αμέσως μετά την αποφοίτηση μου, στη σκηνή του θεάτρου… Του όποιου θεάτρου, αρχικά, ως ερμηνευτής της μουσικής άλλων. Αργότερα, κάπου στα μέσα του ’90, έγραψα και εγώ τις πρώτες νότες, τα πρώτα τραγούδια και το ταξίδι ξεκίνησε. Πορεύτηκα υπηρετώντας την ποίηση, το θέατρο, και πάντα τη μουσική, ως δάσκαλος.

Μπορείς να θυμηθείς το πρώτο σου τραγούδι; Τι έλεγαν οι στίχοι; Πώς το εμπνεύστηκες;

Εννοείται πως ναι! Ήταν το “έφυγες” του Δημήτρη Μαρκαντωνάτου. “έφυγες καρδιά μου έγινες νησί σε θάλασσα που ο ήλιος εκένταγε χρυσή”. Ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι γραμμένο σε μια μόνο συγχορδία για την παράσταση “Μικροί χωρισμοί” με την Μελίνα Μποτέλλη.

Σήμερα, η «δύσκολη» τέχνη μπορεί να αγγίξει το ευρύ κοινό;

Με στοίχειωσε και με καθόρισε για χρόνια η φράση «Αυτά είναι δύσκολα πράγματα, ο κόσμος δεν τα θέλει». Και κάπως έτσι, χαρακτηρισμένος ως «βαρύς» πορεύτηκα με αυτά που «δεν θέλει ο κόσμος». Πρώτος ήρθε ο Λαπαθιώτης, ακολούθησαν τα Υλικά Θεάτρου, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος, η Πολυδούρη με τα κείμενα της Ελευθερίας Θάνογλου, ο εν εξελίξει Καρυωτάκης μου και σύντομα η έκδοση ΑΒΑΚΙΟΝ ΝΥΚΤΟΣ: Ένα λεξικό για τη γοητεία της νύχτας, από τον αξέχαστο φίλο μου, Δημήτρη Μαρκαντωνάτο. Η έκδοση συνοδεύεται από 27 μουσικές Μινιατούρες.

Τι εννοείς «αυτά που δεν θέλει ο κόσμος»; Πιστεύεις ότι η μεγάλη τέχνη δεν μπορεί να απευθυνθεί σε όλους τους ανθρώπους; Ο Θεοδωράκης, για παράδειγμα, πώς κατάφερε να μελοποιήσει υψηλή ποίηση με εμπορική επιτυχία;

Το “αυτά δεν τα θέλει ο κόσμος” είναι μιά φράση που ακούγεται συχνά σε διάφορους χώρους πολιτισμού, όταν οι αρμόδιοι θέλουν μια εύκολη και ασφαλή διαδρομή. Δεν θα ήθελα, όμως, να επεκταθώ περαιτέρω.

Τι σημαίνει τέχνη για σένα;

Η Τέχνη για μένα είναι ένας τρόπος και συνάμα άλλοθι για να ονειρεύομαι. Είμαι ένας ονειροπόλος μεσήλιξ και μόνο με τη μουσική μπορώ να ονειρεύομαι στέρεα. Ακόμα, η Τέχνη, σε όποια της μορφή είναι λειτουργία ζωτικής σημασίας.

Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ονειρεύονται πια;

Γιατί μας έκοψαν τα φτερά. Αθόρυβα, ανεπαίσθητα… Και μια μέρα ξυπνήσαμε με τον χρόνο και τη ζωή μας υποθηκευμένα. Η μουσική μου δίνει αυτά τα φτερά πίσω… Για λίγο… Όσο για να ονειρεύομαι.

Η τέχνη σε βοήθησε την περίοδο του εγκλεισμού και της πανδημίας;

Τις μέρες του εγκλεισμού, της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας, η Τέχνη, αρχικά, μας στήριξε ψυχολογικά και έδωσε δύναμη, όχι μόνο στους αποδέκτες, αλλά και στους δημιουργούς για τη συνέχεια. Στην Ελλάδα, τα πράγματα ήταν και παραμένουν δύσκολα. Υπάρχει ακόμα η νοοτροπία ότι ο καλλιτέχνης είναι χομπίστας…

Τι πρέπει να συμβεί για να μην είναι «χομπίστας» αλλά επαγγελματίας; (αν και δεν μου αρέσει η λέξη επαγγελματίας, καταλαβαίνεις τι εννοώ…)

Αν το ρωτούσες αυτό σε έναν μουσικό κάποιας άλλης χώρας, θα σε κοιτούσε γεμάτος απορία… Η ερώτησή σου θα του φαινόταν εκτός λογικής. Στην Ελλάδα όμως; Ειλικρινά δεν ξέρω. Εργάζομαι διαρκώς και μόνος προσπαθώντας πάντα για κάτι παραπάνω… Αυτό θα ήθελα να πω και μόνο τούτο, δίχως να αναφερθώ σε κάτι συγκεκριμένο.

Σήμερα εντοπίζεις ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά πράγματα, όπως τις παλαιότερες δεκαετίες;

Έχω ήδη εντοπίσει αμέτρητα διαμάντια, αλλά και αμέτρητα σκουπίδια. Πιστεύω, όμως, πολύ περισσότερο στο αισθητικό κριτήριο, ιδιαίτερα των νέων, αλλά και του κοινού γενικά.

Ποιος είναι ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σχετικά με τον πολιτισμό;

Δεν πιστεύω απόλυτα στα μέσα ενημέρωσης για το τι «θα σερβίρουν» στο κοινό. Ελπίζω στις φωτεινές εξαιρέσεις, στις λίγες αλλά σπουδαίες εκπομπές, σελίδες, περιοδικά… που προωθούν και φωτίζουν την υγιή πλευρά της Τέχνης.

Θα ήθελες να μας πεις ορισμένες εκπομπές που αξίζουν; Είτε στην τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο.

Η ΕΡΤ, που τόσο κατά καιρούς έχει απαξιωθεί, είναι όαση. Πολλές στιγμές, καθημερινά. Σαφώς μπορεί να γίνει καλύτερη, αλλά προσωπικά, όταν θέλω κάτι, εκεί το βρίσκω… Κράτησε αυτό.

Ποιοί καλλιτέχνες σε στιγμάτισαν;

Θα ήθελα να βυθιστώ σε μια δίνη ονειρικής ευτυχίας… Ήχοι, εικόνες, λέξεις, νότες τραγούδια, ο Χατζιδάκις, ο Νίνο Ρότα, ο Σούμπερτ, η Λένα Πλάτωνος, ο Κιζλόφσκι, ο Μίκης, ο Βέντερς, ο Κραουνάκης, οι ελεγείες του Ντουίνο, ο Ρίλκε, η Φλέρρυ Νταντωνάκη, οι Residents, ο Τσιτσάνης, ο Σοστάκοβιτς, ο Phillip Glass, ο Βαμβακάρης, ο Φελίνι, η Καραΐνδρου, οι νότες του Πιοβάνι, η Diamanda Galas και άλλοι πολλοί είναι αυτό που με μια λέξη αποκαλώ Πατρίδα δικιά μου.

Το διαδίκτυο, έτσι όπως έχει εξελιχτεί στην εποχή μας, επηρεάζει αρνητικά ή θετικά τον πολιτισμό;

Απίστευτη ταχύτητα προβολής, μα και αφομοίωσης μέσα σε εκατομμύρια πληροφορίες. Απίστευτη πρόσβαση σε γνώση αρκεί να μη λείπει το χρώμα το προσωπικό και κάτι από ψυχή.

Τι θα συμβούλευες τους νέους ανθρώπους;

Κάτι που λέω και στους μαθητές μου: Ακολούθησε τα όνειρά σου, με όποιο τίμημα. Και παίξε… με νότες… με λέξεις… μα παίξε με ψυχή και για τους ανθρώπους.

Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να ακούσετε ορισμένες συνθέσεις του Γιώργου Δίπλα…