Αμυχές του ελάχιστου
Σουλατσάρει στις φλέβες μου
με αέρα λάθους ανεκπλήρωτου
Κι εγώ κυκλοφορώ στα σοκάκια της μέρας
μ’ αγωνία
με προσοχή
σκουριά ή δόντι ζωής μη μ’ αγγίξει
έτσι αδέσποτα που κρέμονται
γυμνά
τα πόδια μου
πάνω απ’ τα βήματά μου
Βίος κοινός;
Δήγμα κυνός;
Κάθε που ανατέλλω αναρωτιέμαι ποιο να ‘ναι το βαθύτερο τραύμα
Κι όλο χαρτογραφώ όρια
στις αμυχές του ελάχιστου
Συστάσεις
Σαν ξεθωριάσει
Το δάκρυ, συστήνεται γεύμα
Το γέλιο, ρεύμα
Ο έρωτας, σπέρμα
Η ομορφιά, ψέμα
Το λάθος, αίμα
Κι έπειτα σου λέω ένα:
Δες πώς γεννούν τα χρώματα και
πώς πεθαίνουν
σαν αλέθουν με χέρια γυμνά τον χρόνο
Το κόκκινο, παλεύει, όλο παλεύει ώσπου το ροζ νικάει
Το μαύρο, βουλιάζει, όλο βουλιάζει, ώσπου το γκρι αναδύεται
και το γκρι, φέρνει μόνο ένα τραγούδι που ηχεί
σαν παράπονο σε αστικό τοπίο
Γι’ αυτό
άστο, μην εξηγείς και μην πιστεύεις,
δεν ωφελεί
Μόνο άπλωσε την πραμάτεια σου στο φως
κι έλα για τις συστάσεις
στο ηλιοβασίλεμα
Ζυγά
Τα χέρια μου απλώνω
κι όλο μακραίνουν, μακραίνουν
πάνε να τρυπήσουν
τσέπες, μανίκια,
τοίχους, ταβάνια,
ουρανούς
για να σ’ αγγίξουν
Τα χέρια μου
γίνονται κλαδιά
αναρριχώμενα
σ’ ένα σύμπαν
άδειο
από τους ανθούς σου
Δεν θα σκαρφαλώσει ποτέ κανείς
να μυρίσει
δυο παλιοκούτσουρα
Τα χέρια μου
ζυγά
κι όμως
μόνα
Ρεζέρβα
Οι λέξεις είναι το τέλειο όχημα
Τις καβαλάω,
φοράω την αόρατη ζώνη τους
κι αλλάζω ταχύτητες σαν να ’ναι κόμματα
Αποφεύγω τις τελείες σαν να ’ναι λακούβες
Πότε-πότε κορνάρω όταν θέλω να πατήσω γκάζι μα μ’ εμποδίζουν οχήματα πιο ογκώδη
Κράνος φοράω
μην και χτυπήσω
Όταν φτάνω,
ξεροκαταπίνω
και ξαφνικά ο προορισμός μοιάζει άδειος
Μια φορά,
ξεροκατάπια
κι έκανα στροφή ένα στενό πριν τον προορισμό
–σιωπή–
–ξαφνικά μόνο το ράδιο–
–ξαφνικά εγώ–
–παρ’ ολίγον πρόσκρουση–
–παρ’ ολίγον γεμάτη–
–παρ’ ολίγον συναίσθημα–
–για μια φορά–
–τι τα θες–
–φόβος–
–φόβος–
–φόβος–
–κι άδειασα πάλι–
–λέξεις έχωσα–
–στο πορτ μπαγκάζ–
–για ρεζέρβα–
Οδύνες
Γέννηση
Σμίξιμο
Αποχωρισμός
Όλα
Τα φέρνουν
Πυκνές
Κι αδυσώπητες
Οδύνες
Του κόσμου οι δίνες
Έδινες
Έδυσες
Εχθές το πρωί
Σε είδα να δύεις
Στο φτερό μιας αχτίδας βελούδινης
Βιαστικής