Scroll Top

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ

Ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πώς επηρέασε την γραφή σας ο τόπος σας;

Ασφαλώς ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους, αλλά ο τόπος μπορεί να επηρεάζει από πολλές πλευρές, π.χ. ως φυσική παρουσία αλλά και ως μυθολογία, ιστορία, θρύλοι, λαογραφία, επιδόσεις σε κάποιον τομέα, παράδοση, οι άνθρωποι ενός τόπου… Ο δικός μου τόπος είναι η Κέρκυρα, όπου γεννήθηκα και ζω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ο τόπος μου μ’ επηρέασε στην ποίησή μου π.χ. ιστορικά ή λαογραφικά ή ως τοπίο ή κάτι άλλο. Στην ποίησή μου, ωστόσο, νομίζω ότι μ’ έχει επηρεάσει η Επτανησιακή Σχολή, η πνευματική παράδοση της Κέρκυρας και γενικότερα της Επτανήσου, η «συνέχεια», με τα εκφραστικά μέσα προφανώς της εποχής μας. Στις μεταπολεμικές ιόνιες γενιές έπεσε το βάρος να συντηρήσουν αυτή την ποιητική παράδοση, που διακρινόταν κυρίως για την ολιγογραφία, για το πάθος της τελειότητας και για την αποφυγή πρόωρων και πολλών δημοσιεύσεων, στρέφοντας όμως τις αισθητικές τους αναζητήσεις και σε νέους δρόμους. Νομίζω ότι αυτές τις επιδράσεις έχω από τον τόπο μου, από τη λόγια παράδοση του τόπου μου, σε συνδυασμό με τα προσωπικά βιώματα.

Σκέψεις και στίχοι σας για την Ελλάδα μέσα στον κόσμο σήμερα.

Έχω την αίσθηση ότι η ποίησή μου είναι περισσότερο βιωματική, είναι μια ποίηση της καθημερινής πορεία μας όπως μπορώ να τη βλέπω. Η Ελλάδα με απασχολεί μέσα από τα βιώματα- κυρίως οι άνθρωποί της, με τις καθημερινές τους συνήθειες ή σκέψεις τους. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, η χώρα αυτή αντικατοπτρίζεται ως μια χώρα με εξαιρετικούς ανθρώπους, και, μέσω του δικού μου προσώπου, αρκετές φορές λυπημένους. Οι «ήρωες» των ποιημάτων μου, είναι δύσκολο να ταιριάξουν με τους «ήρωες» μιας άλλης χώρας.