Scroll Top

Katerina Liatzoura | long poem, experts from the book White dwarfs | Κατερίνα Λιάτζουρα, αποσπάσματα από το βιβλίο Λευκοί νάνοι

[…]

and

to stand halfway
of existence and take off
wigs dyes and masks
but, bit by bit I remained without
I ceased; being
a showcase for mouths
for mirror eyes
reflections fragments;
I tore down the world I had built inside
at the wrong lot of the soul
-on a shaky ground, too.
Fake materials. Overpriced.
The time left is short
and the sledgehammer unexplored
in the hands
[of mine]-

and

[…]

και

να στέκομαι στη μέση
της ύπαρξης και να βγάζω
περούκες βαφές και προσωπεία
σιγά σιγά όμως έμεινα δίχως
έπαψα να ׄ
είμαι βιτρίνα σε στόματα
σε μάτια καθρέφτες
αντανακλάσεις θραύσματαׄ
γκρέμισα τον κόσμο που έχτισα στο μέσα
λάθος οικόπεδο ψυχής
-και το έδαφος να είναι σαθρό.
Τα υλικά ψεύτικα. Υπερτιμημένα.
Ο χρόνος που απομένει λίγος
και η βαριοπούλα ανεξερεύνητη
στα χέρια
[μου]-

και

[…]

to see a beast climbing
many years ago maybe
five inside my lungs
a greedy mud
a profitable dust in my mind
smugly reflects
a consideration
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how? how?
how? how? how? how? how? how?
how wealth and status
have defined my life?
and you earth and sea you
In how many galaxies?
should I give [re]birth?

and

[…]

εγώ να βλέπω θηρίο να αναρριχάται
πάνε χρόνια πολλά ίσως
και πέντε στα πνευμόνια
άπληστη μια λάσπη
σκόνη κερδοφόρα στο μυαλό
αυτάρεσκα αντανακλά
μια σκέψη
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς; πώς; πώς; πώς; πώς; πώς;
πώς πλούτος και κατεστημένο
μου όρισαν ζωή;
κι εσένα γη και θάλασσα εσένα
σε πόσους γαλαξίες άραγε
θα πρέπει να [ανα]γεννήσω;

και

[…]

No, my friend Pascal!
it’s not that I’m not
able to sit quietly in my room
alone

for my problems
through my weaknesses
I searched through my impulses
through the challenges that I was loaded down

over the years by the Tigris and the Euphrates
I bent down over the first traces
to worship the Sumerians
Akkadians Assyrians and others
many of them far away from Babylon
I bent over their wet beds
to see the starry ceilings and the emeralds
some vein of gold in the surrounding hills, a waterway perhaps

But, did the Mediterranean ever exist? the earth’s axis? doesn’t the Theatrum Orbis Terrarm

have an excellent ornateness? did the last lepidoptera get drunk with violence? aren’t there
five climates? the earth flat? the escape plan, not studied much? the ice, is it keep melting?
the glaciers of the heart? has it ceased to be:                                      “Die ganze Welt in einem Kleberblatt”?

No, my friend Pascal!
it’s not that I’m not
able to sit quietly in my room
alone
it’s that the world around me
began to spin in an absurd way
at the age of visions

and then;

with this poem
I claim no originality
for me, the Mammon and the malaise du siècle;
besides, always sadistic was
the idol’s vein
when the black met the gold
and the brimstone met the fuse
twit worldly monks, city’s pretty little selves
they nervously weigh the mental value
in the blur of time
and they get thicker and thicker
in the veils of the arena

So many truths, didn’t you learn any?
You’ve become gigantic in logic, so what would the sign be?

You climbed over the tower of Babel
up in heaven and on the altar
and higher and higher and higher and higher still
to avoid the fall

but, wasn’t that fruit once a red apple?

[…]

Όχι φίλε μου Pascal!
δεν φταίει που δεν είμαι
ικανή να κάτσω στο δωμάτιο ήσυχα
και μόνη

τις δυστυχίες
στις αδυναμίες μου μέσα
έψαξα στις παρορμήσεις
στις προκλήσεις που μου φόρτωσαν
εν καιρώ ο Τίγρης και ο Ευφράτης
στα πρώτα ίχνη έσκυψα
να προσκυνήσω Σουμέριους
Ακκάδες Ασσύριους και άλλους
πολλούς μακριά από τη Βαβυλώνα
έσκυψα στα υγρά κρεβάτια τους
να δω τις έναστρες οροφές και τα σμαράγδια
μια φλέβα χρυσού στους γύρω λόφους, ένα υδάτινο μονοπάτι ίσως

μα, υπήρξε ποτέ η Μεσόγειος; ο άξονας του κόσμου; το Theatrum Orbis Terrarm δεν έχει

διακοσμητικό φορτίο εξαίρετο; μέθυσε και το τελευταίο λεπιδόπτερο από τη βία; δεν είναι
πέντε τα κλίματα; επίπεδη η γη; το σχέδιο διαφυγής δεν το μελέτησες επαρκώς; λιώνουν οι
πάγιοι; οι παγετώνες της καρδιάς; έπαψε να ‘ναι:                                    “Die ganze Welt in einem Kleberblatt”;

Όχι φίλε μου Pascal!
δεν φταίει που δεν είμαι
ικανή να κάτσω στο δωμάτιο ήσυχα
και μόνη
φταίει που ο κόσμος γύρω μου
άρχισε να γυρνά παράδοξα
την εποχή των οραμάτωνκαι έπειτα∙

με τούτο δω το ποίημα
δεν θα διεκδικήσω καμιά πρωτοτυπία
για μένα, τον Μαμωνά και τη malaise du siècle∙
σαδιστική εξάλλου ήταν πάντοτε
η φλέβα του ειδώλου
σαν αντάμωνε το μαύρο με τον χρυσό
και το θειάφι με το φυτίλι
ντενεκέδες κοσμοκαλόγεροι, Εαυτούληδες της πόλης
ζυγίζουν νευρόσπαστα τη νοερή αξία
μέσα στην ασάφεια του χρόνου
και πυκνώνουν και πυκνώνουν ολοένα
στα πέπλα της αρένας

Πάμπολλες οι αλήθειες, κι εσύ δεν γνώρισες καμία;
Γιγαντώθηκες στη λογική, ποιο να’ ναι το σημάδι;

Στον πύργο της Βαβέλ σκαρφάλωσες
στον ουρανό και στον βωμό
και πιο πάνω και πιο πάνω και όλο πιο πάνω θέλησες
την πτώση να αποφύγεις

μα, εκείνο το φρούτο άλλοτε, μήλο κόκκινο δεν ήταν;

Translated in English by Margarita Papageorgiou
Μετάφραση στα Αγγλικά Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Επιμέλεια μετάφρασης Ελένη Χρυσομάλλη

Katerina Liatzoura was born in Germany. She is a Philologist of the German Language (AUTH) with a master’s degree in Cultural Management (EAP). She lives in Chalkida and works in Secondary Education in Evia. She translates into German poems of contemporary Greek poets, and contemporary German-language authors into Greek. She sometimes chats with fellow artists and publishes in literary magazines her thoughts on their books. She has participated in many collective projects and anthologies and is a member of Pen Club Greece. The White Dwarves, Vakhikon 2022, is her fourth poetry collection.


Η Κατερίνα Λιάτζουρα γεννήθηκε στη Γερμανία. Είναι Φιλόλογος της Γερμανικής Γλώσσας (ΑΠΘ) με μεταπτυχιακό τίτλο στην Πολιτισμική Διαχείριση (ΕΑΠ). Ζει στη Χαλκίδα και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση Εύβοιας. Μεταφράζει στα γερμανικά, σε λογοτεχνικά περιοδικά και εκδόσεις, ποιήματα σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και Ελληνίδων ποιητριών. Έχει εκδώσει μεταφράσεις της σύγχρονων γερμανόφωνων συγγραφέων. Ενίοτε συνομιλεί με ομότεχνους και καταγράφει τις σκέψεις της για τα βιβλία τους. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα και ανθολογίες και είναι μέλος του Pen Club Greece. Οι Λευκοί Νάνοι, Βακχικόν 2022, είναι η τέταρτη ποιητική της συλλογή.

Katerina Liatzoura, The White Dwarves

Κατερίνα Λιάτζουρα, Λευκοί Νάνοι

Margarita Papageorgiou was born in Athens and lives in Chalkida. She is a graduate of the Department of Philology, Medieval and Modern Greek Studies, of University of Athens. Her translations of English and Spanish poetry, as well as book reviews, have been printed in literary journals. Her poetry collections: Exotic species, Saixpirikon 2022, Kisses in the void, Melani 2020, Metaplasmata, Saixpirikon 2017, Aliploos Sky, Gavrielidis 2015. Her poems have been translated into English, German, Russian, Danish and Swedish and have been included in poetry anthologies such as The other half of the sky, Greek female poets of the twentieth century, Anthologist: Sotiris Pastakas & Stavros Girgenis, Editor: Dimitra Kouvata, Zitros 2021, Words sharp as nails, Wörter spitz wie nägel, Contemporary Greek Poetry, Bilingual edition (Greek – German), Translation: Katerina Liatzoura, Romi 2021, «Poems Adrift»,21st Century Greek Poetry Collection, Bilingual Edition (Greek- English),edited by Andreas Ch. Panagopoulos, Provocateur 2019. She has written the Foreword to Little smile, Savvas Lazaridis, Romi, Thessaloniki 2019, and the Foreword to The Navigator of the Infinite, Tolis Nikiforos, Poems, bilingual edition (Greek-German) Der Lotse der Unendlichkeit, Translation: Katerina Liatzoura, Mandragoras 2021. She manages the literary site στροφές/strophess.

Η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα και διαμένει στη Χαλκίδα. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Εξωτικά είδη, Σαιξπηρικόν 2022,Φιλιά στο κενό, Μελάνι 2020, Μεταπλάσματα, Σαιξπηρικόν 2017, Αλίπλοος Ουρανός, Γαβριηλίδης 2015. Δημοσιεύει μεταφράσεις αγγλόφωνης και ισπανόφωνης ποίησης, όπως και κριτικές παρουσιάσεις βιβλίων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε αγγλικά, γερμανικά, ρωσικά, δανέζικα και σουηδικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες όπως Το άλλο μισό του ουρανού, Ελληνίδες ποιήτριες του εικοστού αιώνα, Ανθολόγος: Σωτήρης Παστάκας & Σταύρος Γκιργκένης, Επιμέλεια: Δήμητρα Κουβάτα, Ζήτρος 2021, Λέξεις αιχμηρές σαν πρόκες, Wörter spitz wie nägel, Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, Δίγλωσση έκδοση (ελληνικά – γερμανικά), Μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα, Ρώμη 2021, Ποιήματα Ανεμοδαρμένα, Συλλογή Ελληνικής Ποίησης του 21ου αιώνα, επιμέλεια Ανδρέας Χ. Παναγόπουλος, δίγλωσση έκδοση (ελληνικά αγγλικά)|«Poems Adrift», 21st Century Greek Poetry Collection, Bilingual Edition (greek English),edited by Andreas Ch. Panagopoulos, Provocateur 2019.Έγραψε την Εισαγωγή στο Μικρό χαμόγελο, Σάββας Λαζαρίδης, Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2019 και τον Πρόλογο στο Ο πλοηγός του απείρου, Τόλης Νικηφόρου, Ποιήματα, δίγλωσση έκδοση (Γερμανικά-Ελληνικά), Der Lotse der Unendlichkeit, Μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα, Μανδραγόρας 2021.Διαχειρίζεται τον λογοτεχνικό ιστότοπο στροφές/strophess.