my name is Eve
my name is Eve and I am a half
-a part of his rib anyway-
they called me a mischievous element
I ate the head of the ouroboros serpent
it, its tail
Adam, the apple
then the world saw reason
great concepts were invented
miasma hubris treachery banishment
we anointed a judge addicted him to steal on the scales
we defined the inner desire as guilty
I was assigned to impersonate it
my left breast and the quivering of the glutes reminded it
that dimple in my neck
we lost the innocent casts of course
but we won in the pursuit
how else such boredom such consummation would be endured
the most important however happens at night
when the moment transforms into a century-old tree
then I bow to it devotedly
I come out of myself
I become the wing of Icarus I melt into the man’s chest
and to think all of them have come out of my womb
and the firstborn and Abel and Cain and the gods and the demons
με λένε Εύα
με λένε Εύα και είμαι μισή
–κομμάτι απ’ το πλευρό του άλλωστε–
με αποκάλεσαν άτακτο στοιχείο
έφαγα το κεφάλι του ουροβόρου όφεως
αυτός την ουρά του
ο Αδάμ το μήλο
μετά ο κόσμος ήρθε στα ίσα του
επινοήθηκαν σπουδαίες έννοιες
μίασμα ύβρις δολιότητα εκδίωξη
χρίσαμε εφέτη τον εθίσαμε να κλέβει στο ζύγι
ένοχο ορίσαμε την ενδόμυχη επιθυμία
μου ανατέθηκε να την προσωποποιούμαι
τη θύμιζαν ο αριστερός μαστός μου το τρέμουλο των γλουτών
εκείνο το λακκάκι στο λαιμό μου
χάσαμε τα άδολα εκμαγεία βέβαια
όμως κερδίσαμε στην αναζήτηση
πώς θα αντέχονταν αλλιώς τέτοια ανία τέτοια τελείωση
το πιο σπουδαίο ωστόσο συμβαίνει τις νύχτες
όταν μετουσιώνεται η στιγμή σε αιωνόβιο δέντρο
τότε αφοσιωμένη της υποκλίνομαι
βγαίνω απ’ τον εαυτό
γίνομαι φτερό Ίκαρου λιώνω στο στέρνο του άνδρα
και να σκεφτείς όλοι τους έχουν εξέλθει από τη μήτρα μου
και ο πρωτόπλαστος και ο Άβελ και ο Κάιν και οι θεοί και τα δαιμόνια
I am the Venus of Hohle Fels
I am the Venus of Hohle Fels the primordial womb
I am the timeless universe its chaos and its crack
I am the innocent the sinner the night of the dawn the mother
I am the earth and the sky the indivisible All
I am the invention of love the dream of the Moon
I am the sheath of the sacred phallus the particle of the nebula
I am the moment of the ephemeral etched into the eternal now
I am the word of the irrational the irrational of the word
I am Noah’s ark the girdle of Hippolyta
I am the ritual of memory the petroglyphs of caves
I am the Phaistos disk the Aztec sunstone
I am the mask of Medusa the riddle of the Sphinx
I am the Suez Canal the bridge and the rift
I am the harp of Sappho the bloody chlamys of Hypatia
I am Newton’s apple Galileo’s globe
I am the collective unconsciousness Freud’s free associations
I am the tired Caryatid with the superstructure on her head
I am the frightened amphibian transformed into a chrysalis
I am the female nothingness pinned to Coma Berenices
I am the whale that bleeds dead corals
I am the lament of the sea the splash of the waves
I am the ultimate mystery the inexplicable wonder
I am the flower of You of We the root
I am the Human
Είμαι η Αφροδίτη του Χόλε Φελς
Είμαι η Αφροδίτη του Χόλε Φελς η αρχέγονη μήτρα
Είμαι το άχρονο σύμπαν το χάος και η ρωγμή του
Είμαι η άμωμος η αμαρτωλή η νύχτα της αυγής η μητέρα
Είμαι η γη κι ο ουρανός το αδιαίρετο Όλο
Είμαι η επινόηση του έρωτα το όνειρο της Σελήνης
Είμαι το θηκάρι του ιερού φαλλού το μόριο της νεφέλης
Είμαι η στιγμή του εφήμερου χαραγμένη στο αιώνιο τώρα
Είμαι ο λόγος του άλογου το άλογο του λόγου
Είμαι η κιβωτός του Νώε η ζώνη της Ιππολύτης
Είμαι η τελετουργία της μνήμης των σπηλαίων βραχογραφία
Είμαι ο δίσκος της Φαιστού η ηλιόπετρα των Αζτέκων
Είμαι το προσωπείο της Mέδουσας το αίνιγμα της Σφίγγας
Είμαι η διώρυγα του Σουέζ η γέφυρα και το ρήγμα
Είμαι η άρπα της Σαπφώς η ματωμένη χλαμύδα της Υπατίας
Είμαι το μήλο του Νεύτωνα η υδρόγειος σφαίρα του Γαλιλέι
Είμαι το συλλογικό ασυνείδητο οι ελεύθεροι συνειρμοί του Φρόυντ
Είμαι η κουρασμένη Καρυάτιδα με το εποικοδόμημα στο κεφάλι
Είμαι το φοβισμένο αμφίβιο μεταμορφωμένο σε χρυσαλλίδα
Είμαι το θηλυκό τίποτα καρφιτσωμένο στην κόμη της Βερενίκης
Είμαι η φάλαινα που αιμορραγεί πεθαμένα κοράλλια
Είμαι το μοιρολόι της θάλασσας ο παφλασμός των κυμάτων
Είμαι το έσχατο μυστήριο το ανερμήνευτο θαύμα
Είμαι η ανθός του Εσύ του Εμείς η ρίζα
Είμαι εγώ η Άνθρωπος
for centuries now Ariadne I search for the thread
for centuries now Ariadne I search for the thread
did I give it away in my confusion
perhaps Theseus appropriated it from me
in any case it was never returned
again and again I lie on the altar Iphigenia
I become a fair wind for his campaigns
Penelope I weave and unweave
loveless
Emily I seek out ecstasy in words
locked up
I’m cold the nostos of spring is no longer bearable
the egg hatches in the dark
I the chicken I the egg too
time to discover my hidden furnace
to purify myself in the pool of pleasure
my vagina to become again a source of inter-course
to cool off by diving like a female buffalo in the lake
flying fish to weave seaweed of friendship
to put forward the textile industries of the world
I hit the streets a tomboy
they melted me into the asphalt of the avenue
listen to the sad song of the nightingale
it is my choked voice
αιώνες τώρα Αριάγνη ψάχνω τον μίτο
αιώνες τώρα Αριάγνη ψάχνω τον μίτο
μήπως τον χάρισα στην παραζάλη μου
μήπως μου τον οικειοποιήθηκε ο Θησέας
σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν επιστράφηκε
ξανά και ξανά ξαπλώνω στον βωμό Ιφιγένεια
γίνομαι ούριος στις εκστρατείες του
υφαίνω και ξεϋφαίνω Πηνελόπη
ανέραστη
Έμιλι αποζητώ την έκσταση στις λέξεις
έγκλειστη
κρυώνω δεν αντέχεται πλέον ο νόστος της άνοιξης
το αυγό εκκολάπτεται στα σκοτεινά
εγώ η κότα εγώ και το αυγό
καιρός ν’ ανακαλύψω το κρυμμένο καμίνι μου
να εξαγνιστώ στην κολυμβήθρα της ηδονής
ο κόλπος μου να ξαναγίνει πηγή συν-ουσίας
να δροσίζομαι βουτώντας σαν βουβάλα στη λίμνη
χελιδονόψαρο να υφαίνω φύκια φιλότητας
να βάλω μπροστά τα υφαντουργεία του κόσμου
βγήκα στους δρόμους αγοροκόριτσο
με έλιωσαν στην άσφαλτο της λεωφόρου
ακούστε το θλιμμένο κελάηδημα του αηδονιού
είναι η πνιγμένη φωνή μου
resurgence
I sink to the bottom
at the end of the end
my torso a diving bell
my roots rays of light
are beaming interstellar dust
I walk in space
bionic ode to ancient rifts
I bring live sheets with electricity
my flowers fume of sulphur
I mix with neon
I glow the obscured
I get lost in the vastness
a shooting star in the chaos
I spark rhythmically in the crack
a celestial body inside a black hole
a burning stone
resurgence
αναζωπύρωση
βυθίζομαι στο βυθό
στο τέλος του τέλους
ο κορμός μου σκάφανδρο
οι ρίζες μου ακτίνες φωτός
διακτινίζονται διαστρική σκόνη
πορεύομαι στο διάστημα
βιονική επωδός αρχαίων ρηγμάτων
φέρω φύλλα ηλεκτροφόρα
τα άνθη μου αναθυμιάσεις θείου
αναμιγνύομαι με νέον
φεγγοβολώ συσκοτισμένο
χάνομαι στο αχανές
πεφταστέρι στο χάος
σπινθηρίζω ρυθμικά στη ρωγμή
ουράνιο σώμα σε μαύρη τρύπα
καιγόμενη λίθος
αναζωπύρωση
Translated in English by Margarita Papageorgiou
Μετάφραση στα Αγγλικά Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Επιμέλεια μετάφρασης Ελένη Χρυσομάλλη
Βιογραφικό Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
Βιογραφικό Μαργαρίτα Παπαγεωργίου